obyczaj

obyczaj {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż III, D. -u; lm D. -ów {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'ogólnie przyjęty, tradycyjny sposób postępowania, zachowania się w określonych sytuacjach, charakterystyczny dla danej społeczności, terenu, okresu itp.; zwyczaj': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ludowe, rodzime, lokalne obyczaje. Pradawne, ginące obyczaje. Zapomnieć o dawnych obyczajach. Wprowadzić nowy obyczaj. Zarzucić, pielęgnować stare obyczaje. Starym obyczajem topili marzannę. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'sposób postępowania, zachowania się właściwy danemu człowiekowi lub zwierzęciu; zwyczaj, nawyk, przyzwyczajenie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wbrew swemu obyczajowi rozmawiał z nią bardzo niegrzecznie. Miała brzydki obyczaj obgryzania paznokci. Dobry myśliwy powinien znać obyczaje zwierząt. {{/stl_10}}